DCD staat voor de Engelse term Developmental Coordination Disorder en is de naam die gegeven wordt aan kinderen die moeite hebben met het coördineren van hun bewegingen en het aanleren van verschillende activiteiten. Vrij vertaald wordt het daarom ook wel een coördinatie ontwikkelingsstoornis genoemd. Het zijn onhandige, veelal houterig bewegende kinderen. In de ontwikkeling leren kinderen onder andere lopen, klimmen, zichzelf aan- en uitkleden, met bestek eten en schrijven. Deze activiteiten vereisen een zekere behendigheid (zoals de juiste coördinatie). Voor sommige kinderen, waaronder kinderen met DCD, is het niet zo vanzelfsprekend dat zij deze activiteiten leren en kan het zijn dat het hen meer moeite en energie kost. Dit komt omdat kinderen met DCD (lichte) problemen met het bewegen hebben, zoals een lage of wisselende spanning van de spieren, onrust in het bewegen en problemen in het handhaven van het evenwicht. Veel kinderen met DCD werken hierdoor traag of presteren onder hun niveau op school. DCD omvat een groep kinderen waarbinnen elk kind weer andere problemen kan ervaren. Ongeveer 5 tot 10% van de kinderen op een basisschool vertoont kenmerken van DCD en het komt 3 tot 7 keer vaker voor bij jongens dan bij meisjes.

1.1 Benamingen van DCD

Kinderen met deze problemen zijn bekend onder verschillende benamingen zoals: MBD (Minimal Brain Dysfunction), clumsy child, dyspraxie, Senosorische Intergratiestoornise, DAMP (dysfuntion of Attention and Motor Perception) en MND (minor Neurological Dysfuntion). Het gebruik van de benaming verschilt per land en per beroepsgroep (bijv. tussen revalidatiearts en kinderneuroloog). Internationaal is gezocht naar een eenduidige term voor deze kinderen. In 1987 is in overleg gekozen voor de term Developmental Coördination Disorder (DCD).